Mariët (29) is fotograaf en woont met haar man en zoontje in Den Haag op loopafstand van het strand. Ze is daar vaak te vinden met hun hond. Mariët is geboren met een wijnvlek (naevus flammeus) in haar gezicht.“Ik heb mijn wijnvlek al sinds mijn geboorte. Toen ik meer met andere kinderen ging spelen kwam ik erachter dat ik ‘anders’ was. Ik werd veel gepest. Dit heeft een grote impact op mijn leven gehad en zorgde ervoor dat ik mijn wijnvlek ging verstoppen.”
“Vooral tijdens mijn jeugd schaamde ik mij heel erg voor mijn vlek. Ik werd uitgescholden voor ‘roodoog’ en ik voelde mij dan heel klein. Ik dacht echt dat ik een ‘rare’ was en ben daarom mijn vlek gaan camoufleren. Ik ging de deur niet uit zonder een dikke laag make-up. Door de ‘plamuur’ voelde ik mij zekerder. Nu weet ik dat ik eigenlijk mijzelf aan het verstoppen was.”
“Ik ben in die periode ook in het ziekenhuis geweest om te kijken wat ze konden doen. Ze boden toen aan om de vlek weg te laseren. Ik vond dat enorm eng en heb dit niet laten doen. Mede omdat ze niet alles weg konden halen. Jaren later hebben ze wel geprobeerd om met speciale huidkleurige dermatologische inkt de wijnvlek weg te tatoeëren. Ik heb een paar sessies gehad. Het was duur en best gevoelig. Uiteindelijk bleek de inkt niet te pakken en zag je dus geen verschil. Toen ben ik er mee gestopt.”
“In april 2019 heb ik de knop omgezet. Ik hield mij al een tijd bezig met body positivity. Ik las daar boeken over en had het er met vriendinnen over. Op een gegeven moment dacht ik ‘hoe zit het dan met mij?’ Ik verstopte mij elke dag voor de wereld door mijn wijnvlek te camoufleren.”
“Je zult mij niet horen zeggen dat ik mijn wijnvlek mooi vind. De vlek is aanwezig, maar ik vind het nu oké. Soms kijken mensen langer dan prettig is of vragen ze wat er met mijn hoofd is gebeurd. Of ik misschien tegen een deur aan ben gelopen. Als mensen het op een respectvolle manier vragen dan leg ik het uit. Ik krijg geen nare opmerkingen meer. Soms wel hele rare. Mensen kunnen soms heel overdreven zeggen ‘wat heb jij een mooie vlek in je gezicht’ of ‘die vlek maakt je echt uniek’. Ze bedoelen het allemaal goed, maar het komt erg raar over.
Vanuit mijn omgeving kreeg ik het aanbod om de wijnvlek weg te halen met traditionele tattoo inkt. Ik heb dit aanbod afgewezen. Ik vind de vlek niet meer lelijk. De vlek is aanwezig, maar het is prima.”
“Laatst zag ik een online poll waarin werd gevraagd hoe je zou reageren als je iemand tegenkomt met bijvoorbeeld een hazenlip of een wijnvlek in het gezicht. Eén op de vier mensen gaf aan afstand te houden. Daar schrok ik van. Ik vond het ook kwetsend en vooral kortzichtig. Dit heeft mij des te meer doen realiseren dat body acceptance en body positivity zo belangrijk zijn.
De maatschappij is heel erg op het uiterlijk gericht. Zodra je anders bent voldoe je al snel niet meer aan het schoonheidsideaal. Dit is enorm schadelijk. Ik zou willen dat wij daarmee stoppen. Iedereen, ongeacht hoe je eruit ziet, dik, dun, rolstoel, huidaandoening, iedereen verdient respect, liefde en een normale behandeling. Leer je kinderen dat het oké is als iemand er ‘anders’ uitziet.”
“Als je iemand ziet die anders is en je bent nieuwsgierig, vraag het dan op een vriendelijke en respectvolle manier en accepteer het als die persoon er niet over wilt praten. Als we dat doen dan zijn we al een eind op weg.”
Heb jij ook een huidaandoening en wil je anderen motiveren met jouw verhaal? Dat zou fantastisch zijn! Stuur simpelweg een mailtje naar Gerdy (groest@huidfonds.nl) en wij komen graag met je in contact. We kijken uit naar jouw inspirerende verhaal en de mogelijkheid om samen anderen te helpen. Laat van je horen!